Dijital Dünyadan İkincil Travmaya

Bir kaza görüntüsünü, savaş haberini veya şiddet içeren videoyu izlediğinizde, bu içeriklerin etkisi altında neden bu kadar uzun süre kaldığınızı hiç düşündünüz mü? Gelin bu konuya birlikte değinelim.

Sosyal medya, görsel, video ve yazıların paylaşıldığı bu özellikleriyle de önemini gittikçe artıran dijital bir ortamdır. Kullanımı, gündemin takip edilmesi, toplumsal konularda farkındalık kazandırması , bilgiye hızlı erişimi sağlaması nedeniyle olumlu etki yaratmaktadır. Ancak doğru bilgiye ulaşım konusunda herhangi bir kesinlik taşımaması ve rahatsız edici içerikleri de barındırması gibi birçok sorunu beraberinde getirmektedir. Bu sorunların başında ise travmatik olayların filtrelenmemiş biçimde paylaşılması yer alıyor. Farkında olmadan maruz kaldığımız travmatik içerikler yaşanan olayları direkt kendi deneyimimizmiş gibi algılamaya yol açıyor. İşte bu noktada 'ikincil travma' kavramı ortaya çıkıyor; yani içerisine dahil olmadığımız olayların ruhsal dünyamızı zedelediği durum. Elbette haberleri takip etmek ve toplumsal konularda duyarlı olmak önemlidir. Fakat aşırı ölçüde bu gibi olayları izlemeye maruz kalmak bizleri sahip olmadığımız psikolojik yüklerin altına koyabilir.

İKİNCİL TRAVMANIN BELİRTİLERİ NELERDİR?

İkincil travmanın belirtileri aşağıdaki şekilde görülebilir: 1.Uyku alışkanlarında değişim: Normalden çok veya daha az uyuma.

2.Önceden zevk alınan şeylerden şimdi zevk alamama: Sevilen alışkanlıklara karşı isteksizlik

3.Aşırı iştahlı olma ya da iştahsızlık

4.Aşırı tetikte olma hali: Yoğun biçimde endişe ve tekrarlı düşüncelere sahip olma

5.Kabus görme: Korkmuş ve endişeli biçimde uykudan uyanma.

6.Yeni korku ve kaygılar

İKİNCİL TRAVMAYI ÖNLEMEK VE BAŞA ÇIKABİLMEK İÇİN NELER YAPABİLİRİZ?

Dijital sınırlar oluşturmak: Sosyal medyada geçirdiğiniz süreyi sınırlayın ve haberleri belirli zaman aralıklarında takip edin.

İçerikleri filtreleyin: Takipte olduğunuz sayfaları inceleyip, sizi sürekli olumsuz haberlere maruz bırakan sayfaları filtreleyin.

Duygusal mesafeyi koruyun: Empati yapmak önemli olsa da başkalarının travmatik deneyimlerini içselleştirmemeye çalışın.

Hissettiklerinizi paylaşın: Arkadaşlarınızla ve sevdiklerinizle duygularınızı paylaşın.

Günlük tutun, kendinizi yazılı biçimde ifade edin: Zihnin boşaltılmasına yardımcı olabilir.

Benzer deneyimleri yaşayan insanlarla konuşun: Böylelikle süreç içinde dayanışma sağlanabilir.

Hobi ve keyif verici alışkanlıklar oluşturun: Sevdiğiniz aktiviteler yapmak, hobi ve sanatsal uğraşlar edinmek travmadan çıkışta pozitif edinim sağlar.

Zihinsel ve bedensel rahatlama yöntemlerini uygulayın: Nefes egzersizleri, meditasyon, yoga ve yürüyüş yapın.

Profesyonel destek alın: Kaygı, endişe gibi duygular yaşamımızın parçasında bulunsa da bu duygular günlük işlevselliğinizi bozuyor ve rutin işlerinizi yapmanın önüne geçiyorsa profesyonel destek almanız oldukça önemlidir.